Yaðmur düþerken þehre, yüreðimde bir hüzün, Damla damla düþerken camlara, içimde bir sýzý. Islanýrken toprak, gözyaþlarým karýþýr yaðmura, Bir melankoli sarar her yanýmý, sessizce.
Sokaklar bomboþ, insanlar kaçar yaðmurdan, Ben ise dururum pencerenin kenarýnda. Islanýrým, üþürüm, ama içimde bir sýcaklýk, Yaðmurla gelen hatýralar sarmalar ruhumu.
Belki de yaðmur, gözyaþlarýmýn dýþa vurumu, Gökyüzüne yükselen dualarýmýn sembolü. Her damla bir aný, her damla bir özlem, Yaðmur yüreklim, seni düþünüyorum.
Islanýrken saçlarým, gözlerimde bir umut belirir, Belki de yaðmur, yüreðime biraz ferahlýk getirir. Bir þarký söylerim sessizce, yaðmurun ritmiyle, Yaðmur yüreklim, seni seviyorum.
Gözlerim bulanýr, gözyaþlarým yaðmura karýþýr, Belki de bu yaðmur, içimdeki acýyý yýkar. Islanýrken bedenim, yüreðimde bir sevda yeþerir, Yaðmur yüreklim, seni özlüyorum.
Ve yaðmur biterken, gökkuþaðý belirir gökyüzünde, Umut dolu renkleriyle, yüreðime bir gülümseme, Her damlasýnda seni seviyorum, Yaðmur yüreklim, seni bekliyorum.
UMUT-SEVGÝ-ÖZLEM / A.Nejat Alperen
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.