__YALNIZLIĞI RENGİMİN ?

düþeyim !
döküleyim’ !
yazýlayým !

...
aðacýn gövdesinden açýlan bir mektup gibi
yar -(ýlmýþ ) yüreðin.
oturmuþum ortasýna
resimlemiþsin denizim..bulutum ..yelkenli olabilirm .
herþeye raðmen
kanatlarýmdan yalnýzlýðýmla dökülebilirim.ne garip yanýnda duruþum
ýrak gibiyim.ý rak.

sayfalarý harlanmýþ kitap mý ben mi
bir kuru yaðraða benzedi m
düþtüm..ha düþeceðim.

tutupta alnýna deðen kahkülün gibi
bir dokunuþla
atabilirsin beni düþlerinin ardýna..
ardýn sýra yanyana
yana yana

bir alev gözlerimin ortasýnda
koyboluþlar biriktirmiþsin resimlerin ardýna
gördüðüm ben miyim.sözde kalbindeyim.

yanyana dizsem yanýlmýþlýklarýmý
altýna koysam ayaklarýmýn
deðer mi baþým.
deðer mi gözyaþým.
her dökülen yaðmur ben mi olurum.
ýslatýr mýyým ! ýslanýr mý.

izbesine düþtü gülüþüm
yaþamýn çakrasýnda
seçemiyorum yalnýzlýðýný rengimin.

ne kadarda benziyor resmin kalbime.
düþlerimle saçlarýný örmüþ gibiyim.

geceye düþen pervane
kalbine düþen aþk çiçeðiyim.

bir aðacýn gövdesinde"demiþtim.
bölünebilme pervazýnda. yüksekliðinden
düþüyorum !

sonsuzluðuna yakýlýyorum.avuçlarýnda.
yamasýnda takýlý kaldým kalbinin

her gün çýra gibi yanan benmiþim.
gökkubbede gizli SIR.

SÝN.......RA.


PINAR ÖNALAN









Sosyal Medyada Paylaşın: