aþk d’olunca bulutlarda mevsim saçlarýmýn gelincik bozkýrlarýnda rengi al-ýna, çisil mi çisil ýþýldayan, alnýmdan öpen, tenime iltica eden sen kokulu yaðmurlarým var benim
kim demiþ.. kim, anlamam diye çýplaklýðýn dilinden
çýplaklýk ayýp deðil, deðil sevdiðim göremezsen, bakmazsan þayet çýplak bak ve gör, bende gördüðün sensen daðýlýr sisler, karalara çalan bulutlar sökülür tel, tel þafak türküsünden doðar yaþamak sabahýmýn gözlerine
~°~ ~°~ ~°~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrimkaya~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.