Yazmazsýn lisanýn yok bilirim bir güvercin gibi sessiz ve tenhasýn içinde denize kýyýsý olan ülkeler var ve aylardan hep mayýs bir filmin ilk gösterimi gibi gözlerin figüraný bile heyecanlý içinde ateþ, yazmazsýn öykün yok bilirim bir sokak satýcýsýnýn ürkekliði taht kurmuþ diline sanki bir ölüm ilaný olacak sözlerin bilirim baþka biri var Ýsa’yý dirilten tarihin öncesindeki yüreðinde aðzýndan ne çýkarsa benim üzerime bir kurþun aslýnda bütün sessizliðin, yazmazsýn tutunabileceðim bir tarafýn yok dünyada sadece benimle iliþik olan gerçekliðin yerle bir edilmiþ bilirim senin enkazýnda ben senin için nasýl da her þey yerli yerinde kumaþýndaki bir toz parçacýðý bile ayak uydurmuþ kadim düzenine sesimi duyuyor musun yazmazsýn bilirim dünyanýn bütün sessizlikleri ellerinin ucundan bana dökülür oradan Afrika görüyor musun ?
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.