Ben geldim baba, bastýðýn topraklara deðdi adýmlarým Çay yapraklarý selam durdu sessizce Sanki birþeyler fýsýldar gibiydiler Fýndýk dallarý boynunu bükmüþ hüzünlü,selama durmuþlar. Karadeniz bir coþmuþ ki þaþarsýn Ürperiyorum dalgalarýnýn isyanýndan. Boþuna deðil ki o isyan, Sen olsan þimdi " Karadeniz bu, böyle olacak elbet" derdin. Dereler de aðlýyor , Ta kackarlardan akýyor gözyaþlarý. Bir yaprak düþtü suya Endiþeli Þimdi orman gülleri açmýþ Ne çok severdin sarýlý morlu Sahi geçmiþmiydin bu yollardan BABA...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Füreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.