Ýçimdeki gizemli adýn sana özeldi. Ýþte o gizemli ad yok Öldü gitti þehrimden kalakaldým oracýkta Sessizliðin gömüldüðü iþte o gün yerimden kalkamadým...
Bunu sen hep biliyordun, seni sevgimle bezedim. Bunu hep görüyordum su gibi berraktý yüzün Söyle, neden hiç gitmiyordu gözlerindeki hüzün? Durma gel, korkmadan vur sazýn bam teline Bu hayatýn ne güzel bir yaný ne de tadý kalmadý diyerek...
Mehmet ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Öksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.