Tan yeri aðrýyor Kuþlar ezaný azîmüþana eþlik ediyor Bahçe duvarýný aþýp, toprak ana ile sarmaþ dolaþ olan misk kokulu mimozalar pembe yanaklý güllerle seranat ediyor
Rüzgar hafiften meyve yüklü aðaçlarýn dallarýný okþuyor Huzuru kucaklayan bu gönül köþküne ne çok yakýþýyor gurbet türküleri Yeþilin ve mavinin her tonuyla burasý cennetten bir köþe
Bir daha toprak yollarda ayak izlerimiz olur mu bilmem Sýra selviler selama durur mu ? Hatýra yüklü bogomvil çerçeveli Siyah beyaz resimlerimiz de Görmezden gelecek bizi Ama olsun Ölümüne sevda yüklü bir aný Uyuttuk zamanýn koynunda
Ve þimdi Tövbesi katmerli goncalar boy veriyor yüreðimde Hulasa neden ve niçinlerin göðe Merdiven kurduðu yükseklikten Tepetaklak düþüyorum gurbet akþamlarýnda hasretin kucaðýna ve giderek içimin ormanlarýnda kayboluyorum
Yasaklanmýþ iki elmanýn yarýsý Kavuþmasý mümkün olmayan Tatlý ve tuzlu su gibiyiz artýk
Sözüm söz Yemin olsun dört kitap üstüne Sonsuzluðun duraðýnda beklemekteyim seni Ahretliðim Sosyal Medyada Paylaşın:
Mimoza1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.