SEVDAYA RAMAK KALA
Nasýl da uyandýrdýn beni
O sisli düþlerin ardýndan
Canýmý alýp atar gibi
Ardýnda býraktýn sonradan
Sevgi... Nedense artýk inanmýyorum
Sanki yok olan bir þeyin peþine düþmüþ gibi hissediyorum
Ýnanç... Ýnanmýyorum
Kalbim o kadar kýrýldý ki deðil yeni birine inanmak,
Þuan inandýðý kiþilerle hayatýna devam etmek istiyor
Hep sonradan aklým gelir baþýma
Her akþam, ayný zaman ve durumda
Yüz bin kere tövbe derim yine severim
Seni de o tövbenin ardýndan sevdim
Anýlarým geliyor aklýma, kalbime
Hiç haberin yok arkandakinden
Teþekkür ederim kurtardýn beni
Tam sevdaya ramak kala
Bakma üzüldüðüme benim
Ayrýlýklarý sevmem sadece
Yüreðim sýzlar, gözlerim yaþarýr benim
Geride yanan benim sadece
Ramak kaldý mý bilmiyorum
Ama ben de kalmadým
Ortada ne sen ne de ben kaldýk
Sadece sevdam kaldý, ki sende o da yoktu
Ýleride ne olur bilmiyorum
Ama tekrar sevmek istemiyorum
Her defasýnda ayaða kalkmak ve tekrar düþmek istemiyorum
Sen tut elimden diye bekledim
Yine kandýrmýþým gönlümü
Meðerse kendimi katletmiþim
Sonradan öðrendim öldüðümü
Sevdaya ramak kaldý
Çiçeklendi yüreðim
Ama geride külü kaldý
Çünkü yandý yüreðim
Sana karþý belirsizim
Seviyorum mu bilmiyorum
Özlüyorum mu belki olabilir
Ama aðzýma kadar kýrgýn içim
Yoruldu yüreðim artýk
Sevmekten, güvenmekten
Her þey istediðin gibi olsun
Bu yürek yangýný söndü artýk
Mehlika Pinhan KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.