Vedalar baþlar yeniden "Bir dahakine..." diyerek sallanýrken eller, gidip dönemez, gelip bulamazsam diye akýldan geçer geçenler..... bir tarafa hasret çökerken bir taraf kavuþma ümidiyle bekler
Ancak kuþlar anlar bu hali... uçmak için yola düþmeyen, konup göçmeyen ne bilsin ki gidip dönmemek, gelip görmemek ihtimalinin yüreði nasýl deþtiðini
Uðurlanmayan, uðrunda aðlanmayan, ardýndan mendil sallanmayanlar , bir çift gözü aðlatmamak uðruna, diþlerini sýkanlarýn hüznünü nereden bilsinler
Alýþmak ile ayrýlýk arasý yaþayanlarýn bir yere ait olma hissini tadamadan, merhaba ile hoþçakallý sessiz feryadýný nasýl hissetsinler.
"Özlemek…! Kalbin yarasýný "Sabýrla saklamak" imiþ..! Hep yalnýþ bildik…! Gözden ýrak olan…! Gönülde mýzrak imiþ…!" ______________________ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.