Bir Ömrün Şiiri

Bir sabahýn þafaðýnda, gözler açýldý dünyaya,
Bebeklik kokusu, anne kucaðýnda huzurla.
Ýlk adýmlar atýldý, düþe kalka öðrenildi hayat,
Çocukluðun neþesi, oyunlar, masumiyetin kanatlarý;

Gençliðin coþkusu, hayallerle dolu yýllar,
Aþklar yaþandý, dostluklar kuruldu sýmsýký.
Dünyanýn renkleriyle boyandý ruh, keþiflerle,
Sýnavlar verildi, kimi kaybedildi, kimi kazanýldý,

Olgunluðun aðýrlýðýyla, adýmlar daha temkinli,
Ýþler, sorumluluklar, hayatýn gereklilikleri,
Aile kuruldu, sevgiyle büyütüldü çocuklar,
Onlarýn gülüþlerinde, geleceðe dair umutlar;

Yýllar geçti, saçlara aklar düþtü yavaþça,
Tecrübelerle dolu bir zihin, bilgelik taþýr,
Zamanýn izleri, yüzlerde derin çizgiler,
Her biri bir aný, yaþanmýþlýðýn izleri;

Emeklilikle tanýþýldý, dinlenme vakti geldi,
Geriye bakýldýðýnda, dolu dolu geçen bir ömür.
Torunlarýn sesiyle þenlendi evler yeniden,
Hayatýn döngüsü, bir nesilden diðerine;

Sonbaharýn huzurunda, dinginlik sarar bedeni,
Geçmiþin tatlý hatýralarý, kalpte bir melodi.
Gözler kapanýrken, bir veda zamaný gelir,
Ama ruh bilir ki, her son bir baþlangýçtýr;

70 yýl, bir ömür, dolu dolu yaþandý,
Sevinçler, hüzünler, zaferler ve kayýplar,
Her aný deðerli, her aný bir hazine,
Hayata býrakýlan iz, hiç silinmeyecek bir þiir.

Bahadýr Hataylý/19.05.2024/23.00/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: