ölümden beter bu sancý aðlamaklý ruhuma acýmasýz bir hançer ben dik durdukça gelen bir ceza
üzül istiyor Tanrý’m yapma onlara bel baðlama diyor dinliyorum hüsrana vurmuþ kalbimle ama sarmýþlar her bir yanýmý onlardan kaçmak imkansýz hepsi birer zehirli yýlan soktukça kaným donuyor çürüyorum, ölmeden toprak oluyorum