BABA HAL KALMADI BİZDE
Ak uçurtmalar saldým masmavi gökyüzüne,
Seni aradým baba mazinin denizinde…
Hazan mevsimi düþmüþ sýlamýzýn düzüne,
Gam kedere boðuldum güzelliðin izinde…
Birer birer ayrýldý dostlarýn bu âlemde,
Çocuklar boynu bükük yüzer dertte elemde,
Kanlý yaþlar akýyor artýk benim kalemde,
Karabulutlar çökmüþ umutlarým hacizde…
Yürekler nasýr tutmuþ hepsi kovmuþ vefayý,
Marifet sanýyorlar el sýrtýnda sefayý,
Geçim sýrat köprüsü çoðu yemiþ kafayý,
Soluyor genç ihtiyar kan kalmadý benizde…
Ýntiharlar çoðaldý yok oluyor aile,
Alýn teri hýrsýzda emek oldu nafile,
Gemi yüzer mi baba bol cilalý laf ile
Yokluk boðazda düðüm nefes çýkmaz genizde…
Cantekin der; yurt bizim gezer olduk el gibi,
Aratýyor gün günü dert geliyor sel gibi,
Acýlar savuruyor bir amansýz yel gibi,
Sahtekârlýk her yerde derman kalmadý bizde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.