Kurþunlar çýðlýklara karýþtý. Çocuklar ölümle yarýþtý. Ýþ birlikçiler Gazze’de buluþtu. Gün bu gündür kardeþim. Yýkýlan evler, yanan çocuklar. Bedenden kopan kol, bacaklar. Gözü yaþlý anneler, Yetim, öksüz kalan çocuklar.
Biz öldük ölüyoruz. Ne zaman geleceksiniz, Gözümüz yolda, kulaklarýmýz sizde. Bugün annem, babam þehit düþtü Sýra bende bugün olmasa yarýn Bende þahadet’e kavuþurum Bir ben deðilim giden. Komþumuz Ahmet, Emine onlarda yok artýk. Oyun bahçeleri mezarýmýz oldu. Gece korkumuz oldu. Uçan uçaklar ecelimiz oldu. Bir ben deðil, Gazze’de çocuk kalmadý Cennet’den sizi izliyoruz. Ne zaman geleceksiniz? Gözlerimiz yolda kaldý. Son nefesimiz çok yakýn Ne sesimizi duyacaksýnýz, Nede Gazze’yi göreceksiniz. Hoþça kalýn diyemiyorum size Ben çok erken gittim.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman VARDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.