TANIYAMADIM
Hani nerede o güvendiðin, hiç bitmez dediðin gençlik?
Bak, tutmaz olmuþ ellerin ayaklarýn.
Ben, hep böyle kalýrým, asla düþmem diyordun,
Nasýl da çökmüþsün böyle seni hiç tanýyamadým!
Kimseyi beðenmezdin bak ne hale gelmiþsin?
Hiç kimsye ey vallahým olmaz derdin,
Þimdi muhtaç olmuþsun namerde;
Nasýl da çökmüþsün böyle seni hiç tanýyamadým.
Daima aklýn bir karýþ havada gezerdin!
Þimdi kalmamýþ sana yetecek aklýn.
Gücün yetmez olmuþ artýk hiç bir þeye
Nasýl da çökmüþsün böyle seni hiç tanýyamadým.
Keþke,güvenmeseydin parana puluna!
Bak,o da bitmiþ gitmiþ yok olmuþ zamanla.
Kimse bakmaz olmuþ dönüp de yüzüne,
Nasýl da çökmüþsün böyle seni hiç tanýyamadým.
Sevda Gül Ekici
Bu þiiri saat 20:33 ve 30.04.2024 Salý günü içimden geldiði þekli ile yazdým.
Bütün okuyucularýma en içten saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.