YÜZÜN KAYBOLDU
YÜZÜN KAYBOLDU
Kýrýlýp düþünce, duvardan resmin
Tozlu çerçevede, izin kayboldu.
Gözümde hayali, kalsa da cismin
Bakýþýmda sýrrýn, gizin kayboldu.
Almadým dünyanýn sahte tadýný,
Dilde yasakladým senin adýný,
Kalbimde solarken gördüm yadýný,
Dilsiz yüreðimde sözün kayboldu.
Ele duyurmadým tuttuðum yasý,
Karalar baðladý yürekte isi,
Ýçerden çürüttü kaldýkça pasý,
Bozulan zerrede özün kayboldu
Mutluluk çeþmesi akarken nehir
Bir yudum içmedim olunca zehir
Boþ kalbim olsa da gemisiz bahir
Derine batarak yüzün kayboldu
Duvarlara vurup biçare baþým
Kapanýp kirpiðim tutunca yaþým
Dünya hanesinde boþ kaldý döþüm
Çekilip giderken nazýn kayboldu
Mazinin yarasý kabuk baðlandý,
Kýzgýn demirlerle aþkým daðlandý,
Soðudu yüreðim buzla aðlandý,
Yangýnýmda ateþ közün kayboldu.
17.05.2024
Kudret MERTTÜRK-Berlin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.