Sonsuzluk yolcusu
Kimi taparcasýna sevdiysen canýný yakmadý mý
hayran olduðun acýmasýz gözler uçuruma atmadý mý
Allahdan gayrý kimi çok sevdiysen ondan sille yiyeceksin
bil ki aþkýnýn büyüklüðü kadar ýzdýrap çekeceksin...
Kardeþlerim
sonlu olan dünyadan sonsuzluða yolcuyuz
ellerimiz bomboþ kalbimizde hüzünler
tamamlanmamýþ iþler
ve travmalardan izler
iþte bütün sermayemiz bundan ibaret
kalbimizi saran hüzün elem dert
topraða kadar hepsi
geçiyor bak nasýl hýzla cumartesi pazar pazartesi...
Gündüz acýyý damla damla içtiyse zavallý kalbin
bir rüyaya kendini býrak ruhun dinlensin
içinde suskun kalan masumiyetin dile gelsin
kim bilebilir belki de keþke hiç uyanmasam dersin
gülmeyi unutan gönlün þenlensin
kucaklasýn seni orada tüm dostlarýn
sarýlsýnlar sýmsýký doðmamýþ evlatlarýn
sonsuz mutluluk hissi duyarken uykunda
dersin ki bir an önce baþlasýn seferim eðer cennet buysa...
Bir tutam gerçeklik kalýyor mu elinde
geçen gün sanki yaþanmamýþ bir iz gibi mazinde
rüyan gerçek rüyan sýcak ve yumuþak bir hisle
ne kadar gerçekçi öyle deðil mi hakikatte...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.