ANNEM Benim annem Sabah güneþine benzerdi O uyanýnca gün aðarýrdý Sokak aydýnlanýrdý. Annem aðýr bir iþçiydi Ķöyde yaþardý, inekleri vardý Süt, yoðurt, peynir, tereyaðý almazdý Kendisi yapardý. Annem Pazara gitmezdi Zaten köyde Pazar yoktu ki Evinin yanýnda tarlasý vardý Tüm sebzeleri eker, büyütürdü. Domates, kabak, patlýcan, Taze fasulye, sarýmsak, soðan Onun mutfaðýnda eksik olmazdý. Elinden her iþ gelirdi Kendi giysilerini kendisi dikerdi Annem yürüyüþe gitmezdi Spor yapmazdý. Zavallýnýn iþten güçten Spora zamaný olmazdý ki Zaten gereksinme de duymazdý Akþam yataðýna yorgun düþerdi Annem aðýr bir iþçiydi Bunca iþin içinde, Dört de çocuk büyüttü. Ah, annem! Acaba senin baþýna gelenler Piþmiþ tavuðun baþýna gelmiþ midir? ~ Ekrem Özel ~
Selam olsun güzel annelere!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ekrem Özel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.