Tarihsizliğin Panzehiri

bir tarafý kumral kokar
serin alizelerin gönlünde beslediði
bir tarafý kendisini göle banan maral


vaktin her beþ seferinde
gözlerini sersin ister benceremden içeri
soy aðacýnda taze gelincik
eteklerinde renklenen düþ kelebeði
ah o ebedi gülüþün senin


dudaklarýmda yarým kalmýþ derviþ ezgileri
yüreðinin yarýsýný seninle üleþsin ister


ah bu ýrkçý þehirler
zenci avýna çýkmýþ kir sokaklar
Müslüman’ca sevilsin ister bir adam
ah bu arteri kesilmiþ ýssýzlýðýn ölü bedenleri
ah yine yetmedi yüzün-
yetmedi gülüþün


ah bu yokluðun çekiç sesleri
güven duygusunu yitirmiþ kör duvarlar
hangi kapýya el vursa el muamelesi
hangi yüze yüz sürse
terk edilmiþ mutsuzluk kulübesi
dahasý
isini yük edinmiþ kandil abidesi

aþýnmýþ soluðunda bir sessizlik medresesi
nereden bilsin
yanmanýn ve uyanmanýn tonunu
ah ülkesinde mülteci düþlerin
sabýr sandýðýnda gizli yol ayetleri
kendi cehenneminde kavrulmuþ kül köpükleri


benceremin camlarýnda toz festivali
dibinde yüzlerce boþluk devriyesi
hep ayný korku
ayný zorun tortusu beklemek
bir akþam sokulasýn ister usulca yanýna
çürümesin ister her þey gibi, hiçbir þey gibi
yasta kalmýþ bütün sýfatlarý geçsin ister seninle



varlýðýn gövdesi her zaman bizden yanadýr
ister ki yokluk
bu su sefer de sýnýfta kalsýn





_boran
Sosyal Medyada Paylaşın: