VASİYET
VASÝYET Biliyor musun;
Bazen kol kýrýlýr
Yen içinde kalmazdý ama,
Kalp kýrýlsa da
Sen yine içinde kalýrdýn...
Biliyor musun;
O gün karþýlaþmamýz,
Bir gömleðin yanlýþ iliklenmiþ
Düðmeleri gibiydi.
Ondan mýdýr bilmiyorum,
Seninle iki yakamýz
Bir daha aþka gelmedi...
Sanki uzun bir romanýn
En kýsa önsözü gibiydi tanýþmamýz.
Altý çizilmiþ cümlelerin
Üstü çizilmiþ hayallere dönüþmesiydi.
Oysa çat kapý hayatýma giriþin
Belki de bir ilhamdý diyordum.
Maðlup olacaðýmý bilmeden bir gülüþüne
Gözlerinin, bir þiirlik caný var sanýyordum...
Biliyor musun;
Hâlâ sen okuyacakmýþsýn gibi,
Asýlsýz ihbarlarda bulunuyorum þiirlerime.
Kirpiklerime asýlmýþ hayâlini,
Kurusun diye býraktým vuslatýn rýhtýmýna...
Ne kadar özlesem de seni!
Ne kadar gelmek istesem de sana!
Elim kolum baðlý …
Bundan böyle þiirlerimdeki ;
En gizli özne sen
Hep gizli özleyen ben.
Mürekkebim hüzün olsa bile
Söz görümlüðü þiirlerim
Hiçbir zaman sana küsmüyor...
Yeniden aþk þiirleri
Yazar mýyým bilmem
Unutma ki :
“Yýldýrým ayný yere
Ýki kere düþmüyor...”
Biliyor musun;
Hiç piþman deðilim inan
Sana yazdýklarýmdan.
Ýyi halden indirim de istemiyorum,
Seninle yaþadýklarýmdan.
Fakatlarýn yeri yok dilimde
Keþkeler denizinde de boðulmuyorum.
Anladým ki
Ben sana göre biri deðilim
Heceleri senli sensiz öldüren
Seri bir þairim,
Varsa yoksa benim için
Adýnýn geçtiði þiirler var.
Hadi git artýk,
Hadi git...
Yazanýn bol olsun,
Þiire kadar yolun var...
Biliyor musun?
Senden bir kez soðudum ya
Artýk hiçbir kýþ üþütmez beni...
Duyar mýsýn bilmem ama
Bu sessiz çýðlýðým
Bu sana en son suskunluðum
Çýnlasýn kulaklarýnda isyanlarým
Ýþte bu þiirim
Aþkýmýn en büyük yemini olsun !
Giderken yüreðime sapladýðýn
O kurþun bakýþlarýn
Bu cinayetin en büyük delili olsun.
Bilmem ki bundan sonra,
Sana vasiyetim olan bu þiirlerimin
Hayrýný kimler görür.
Yýllar sonra okuyunca
Bensiz nasýl yaþadýn diye sorma
Sende bilirsin ki
Bir aþkta
En son Þairler ölür...
14/05/2024
Ramazan SAÐDIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.