Söz konusu vatandý, teferruat gerisi Vatanýmýz namustu, as’tý Çanakkale’de. Saldýrgan Avrupa’lý, Anzaklardan berisi Ýman konuþtu her þey, sustu Çanakkale’de.
Cihâd-ý Ekber emir, hayya’lel felâhýyla Ümmet duaya durdu, baþýnda külahýyla Öte yandan düþmanlar, en aðýr silahýyla Mehmetçiðe ölümü, kustu Çanakkale’de.
Þehitlik dediðimiz, ölümlerin en hasý Yaþar diri þehitler, tutulur mu hiç yas’ý Ýnanmýþ Anadolu, Osmanlý’nýn teb’âsý Ýngiliz’in sesini, kýstý Çanakkale’de.
Padiþah’ýn emrini, namus borcu sayarak Mehmetçikler on dört ay, ot tohumu yiyerek Armada geçmeyecek, bu Boðaz’dan diyerek Düþmanýn boðazýna, bastý Çanakkale’de.
Siperinde askerin, korkusuz kükreyiþi Düþmanýn ordusuna, sýyýrtmýþtý kayýþý Mehmedin Kanlýsýrt’ta, Allah Allah deyiþi Tâ Ahlat’tan duyulan, ses’ti Çanakkale’de.
Tarih þahit düþmanlar, piþmandý geldiðine Þu an tekrar gelseler, piþman ederiz yine Çanakkale Ahlat’ta, gönlüme düþtü yine Van Gölü’ne inciler, esti Çanakkale’de.
Murat Kahraman Murâdî 07.05.2024/AHLAT-BÝTLÝS
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.