DÜN GECE!

Bu þehri rüyada gezdim dün gece,
Ne ellerde bir demet gül,
Ne dudaklarda tebessüm,
Ne konuþan huzurlu dil.
Bu þehir zindandý dün gece!
Bilinmezliðe zifiri bilmece!
Ürktüm bu þehirden,
Ýlk defa dün gece!

Yaðmur yaðýyordu,
Soluksuz, dinmeden,
Bir kadýn feryadý geliyordu derinden,
Bir araç klakson çalýyordu gizlice,
Bir deli beyaz gömleðiyle,
Sükseli yürüyordu delice.
Aðlýyordu alem, susuyordu insan,
Neden, nereye sarýldýðýný bilmeden!
Bulut gözlü aðlýyordu dün gece!

Bu þehir his, pas kokuyordu gecede,
Bu þehir aðlýyordu talihsizliðine,
Hayýflanýyordu sýð düþünenlere,
Bir türlü dönemiyordu özüne.
Herkes gece konuþuyordu kendi kendine,
Bir kez yeþil demiþti ya þehrine,
Kaybolmaktaydý aydýnlýk iyice,
Yeþil mi yeþil hayalleri bitmiþti,
Acýnacak haldeydi dün gece!

Yýlgýndý bu þehir, toprak yoldan, çamurdan,
Kuþlarýn yapmacýk kardeþlik narasýndan.
Her barýþ, bir barýþý boðazlýyordu gece!
Süslü laflar aniden biz deðil, ben oluyordu,
Dostluk öyküleri pek de anlatýlmýyordu?
Deðer gören kediler, miyopça bakýyordu?
Beklentiler, lakýrdý, boþ laf çýkýyordu,
Kimileri dem tutup, zilleri takýyordu,
Emircan, kurnazlar ihanet kokuyordu!
Kurt’un ismi çýkmýþ, köyü, tilkiler yýkýyordu,
Kötülük, kýskançlýk, sarmaþ dolaþtý öylece,
Su içtiðimiz çeþmeden nefret akýyordu!
Ýnsanlýk tükenmiþ, insanlar var güya!
Sordum ahaliye, rüya mý diye?
Fýsýldadý kulaðýma gizlice,
Fetret devriydi sanki dün gece?
13.05.2024 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: