güneþ,yýldýzlarla dans ediyordu
ben ise sabaha kadar kendimi kandýrýyordum
elimdeki þarap kadihinin içine baka ,baka
oysa en güzel aþk sözcüklerini damýtýyordum.
en saf,en berak halimle dillendiriyordum
güneþ,yýldýzlarla dans ediyordu,
ben ise kendimi kandýrýyordum
ölümsüzleþtiriyordum kendimi,
ölümü bile hissetmeden.
güneþ,yýldýzlarla dans ediyordu
saçak üstlerinde ötüþüp,baça üstlerinde seviþirken,
yalnýzlýðý hissediyorum iliklerime kadar.
üþüyorum n’den olduðunu bilmeden
kendime yalanlar söylüyorum hala
sizleride þahit tutarak,aklýyorum kendimi.
güneþ,yýldýzlarla dans ediyordu
bende kendimi þair sanýyordum,
ve güneþi yýldýzlarla dans ettiriyordum,
gecesiz ve gündüzsüz,þarkýlar söyletiyordum
yitik bir çoban kavalý eþliðinde
bir vadinin tam üzerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.