Vakitsiz yine akþamýn nemi çöküyor berduþ gönlümün ýssýz sokaklarýna, Boðazýmda düðümlenen nefesim sonbahar biraz hüzün biraz efkar kokar, Ayrýlýða boyun eðmiþ her bir vaktim ýþýksýz saatlere gebe kalma telaþýnda, Dünümü viran eden rüzgar alabiliðince yarýnlarýma esecek korkusundayým...
Matemde olan sol yaným yaþanacak sevinç ile yaþanmýþlýðýn öfkesi arasýnda, Kararsýzlýklar içinde fikrim baðýþlama vede koybolan yýllarýmýn hesabýnda, Ruhum ise çamurla acemice sývanmýþ dumaný inceden tüten bir baca misali, Benim eksik masalýmda gecenin sessizliði her bir þeyin üstünü örter yazmaz...
Her ne kadar dilimde hiç bir þey olduðu gibi kalmýyor þarkýsý varsada, Hayalim düþüm dün gibi yine bana yedi yabancý bir bilinmezin esaretinde, Duygularým baharla filizlenmemiþ yaz yaðmurlarýna avuç açmýþ mahsül, Kimler nasýl bir bedua etmiþ ise bilmem ömrüme çýkan bütün yollar kapalý...
Gözlerimden belirsizliðe dökülen damlalarla sorguluyorum yanlýzlýðýmý, Her bir arzum yerle bir biliyorum yaþantým bana artýk mutluluk getirmez, Baðrý sinemde ham kalmýþ onca dinmez sýzý ile yaþayan bir ölüyüm þimdi, Mevsimlere cemreler düþse sokaklara baharlar gelse bana bir faydasý olmaz..