Hani çok seversin bazen.
Öyle her þeyden fazla, kendinden bile, çok seversin.!
Gece onu düþünerek uyursun. Sabah onunla uyanýrsýn.
Uyandýðýnda günaydýn Diyebilmek için telefonu Yastýðýn altýna koyup uyursun Hatta.
Her güne onu görmek için uyanýrsýn,
Hayatýnýn anlamýdýr senin için. Öyle çok deðer verirsin ki, Kimseyi umursamazsýn
Varsa yoksa o. Öyle çok seversin.
Ýþte , herkesi onun uðruna Karþýna alabilecek kadar.
Ona bir þey olsa mahvolacak kadar. Öyle çok…
Sonra bir gün uyanýrsýn,
yine her þey ayný.
Baþucunda duran telefon, Dünden kalan boþ kahve fincaný,
Bir kaç ývýr zývýr çöpü..
Eksik olan tek þey onun varlýðýdýr.
Alýþkanlýktan uyanýr uyanmaz Gider elin yine telefona, Bakarsýn bir þey yok.
Ona alýþtýðýn gibi yokluðuna da alýþman gerekir,
Zor bile olsa. Zamana býrakýrsýn.
Zamanla geçeceðine
Ýnanmak istediðinden.
Geçer de, en azýndan
Eskisi kadar acý vermez sana. Yavaþ yavaþ silinmeye baþlar anýlarýn,
Unutmaya baþlarsýn.
Ya da unuttuðunu zannedersin sadece.
Çünkü durup dururken
Bir anda geliverir aklýna. Unuttum sanýrsýn
Ama gecenin bir vakti kaçar tatlý uykun.
Bir þarký, bir mekan, onu hatýrlatacak tek bir aný yeter aklýna gelmesi için, hele yaþanýlan çok fazla güzel aný varsa..
Bakýyorsun…
Birden gülüyor, Cenneti yaþýyorsun.
Mutlu oluyorsun.
Saçlarýný izliyorsun mesela. Her bir teline dokunmak istiyorsun.
Kokusunu merak ediyorsun. Parfümsüzken derin derin koklamak istiyorsun.
Ömrün boyunca izlemek istiyorsun onu.
Ama sonra bir yere gidiyor. Birkaç dakika içinde dönecek olsa bile onsuz geçen her saniyeye lanet okuyorsun.
Bazý günler göremiyorsun acýtýyor!
Diðer insanlarýn “kusur” diye Tabir ettikleri þeyler onu daha da mükemmel yapýyor. Sivilceleri bile çok þirin! Her þeyine bayýlýyorsun.
Öyle iþte… Seviyorsun.
**(Cangülüm) ** saat 22:57 Tarih:10/05/24
Nebahat Kýlakay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.