(BABA) (2)
Hangi dalý tutsam kýrýldý koptu
Tutunacak dalým kalmadý baba
Düþtümde yanýmda kimseler yoktu
Candan bir sevenim olmadý baba
Karalar baðladým deli gönlüme
Dönüpte bakmadým asla dünüme
Aþýlmaz engel ler çýktý önüme
Elimden tutaným olmadý baba
Yerlerde süründüm ama yýlmadým
Kimseyi suçlayýp hesap sormadým
Kahpece sýrtýndan hançer vurmadým
Yinede anlayan olmadý baba
Engel ler dizilmiþ bir bir önüme
Dertler tuzak kurmuþ her bir yönüme
Beden hasret kalmýþ sanki ölüme
Azrail canýmý almadý baba
Sarardý yapraðým soldu bak gülüm
Her aným iþkence her aným zulüm
Býkmýþým canýmdan gelmiyor ölüm
Kefenler bedeni sarmadý baba
Dikenli yollarda yürüdüm durdum
Caným acýdýkça sineme vurdum
Ben kendime dertten bir yuva kurdum
Göz yaþým silenim olmadý baba
Kaderim yükünü vurmuþ sýrtýma
Ne çýkar bilemem kara bahtýma
Kim oturduysa bu gönül tahtýma
Adam gibi orda kalmadý baba
Can evim yýkýlmýþ harabe viran
Kör talih yüzüme gülmedi bir an
Olmadý bedeni þefkatle saran
Yarýndan umudum kalmadý baba
ayhan okumuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.