ELE BAKARSIN
Bir gün sevdiðinden ayrý düþersen,
Bir kendine birde ele bakarsýn.
Garip bülbül gibi güle küsersen,
Bir yapraða birde dala bakarsýn.
Anlayamazsýn ki bu sevda niçin,
Sararýr gül benzin aðarýr saçýn,
Belki yüzün güler kan aðlar için,
Yaþlý gözler ile yola bakarsýn.
Eðer doðduðun gün baþlarsa çile,
Gözyaþýn akarak dönerse sele,
Bir bahar mevsimi tutsan el ele,
Güllerin içinde lâle bakarsýn.
Neden aðlýyorsun gülmezsin niye,
Mevlâ’mýn verdiði bir can hediye,
Onu da Ahmet’ten alsýnlar diye,
Hemen Azrail’e sala bakarsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.