Oðlum deyip aþkla gözümü süzüp, Seyire doymazdýn annem ah annem. Kýrsam da ben seni yüzümü öpüp, Suçuma saymazdýn annem ah annem.
Þimdi düþündüm de ben senle vardým, Sanki bir filimi geriye sardým, Ben sabah yataktan hep geç kalkardým, Ses etmez kýymazdýn annem ah annem.
Ne kadar özledim bir bilsen seni, Sevgiyle bakarken oðlum demeni, Sen gittin bu þehir çok yordu beni, Sen yalnýz koymazdýn annem ah annem.
Sen annem can annem baþkaydýn kendin, Hatrýmdaki en mert kadýn da sendin, Anadolu dendin ne zulmler yendin, Baþýný eymezdin annem ah annem.
Þuan hayalimde hatýran bir bir, Daldýkça ruhuma güç kuvvet verir, Aslansofu’m sen ki yemez yedirir, Giydirir giymezdin annem ah annem. Sevmeye doymazdýn annem ah annem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.