der, der ki bir evlat nefsimde, nefesimde baþ tacýmdýr Annem benim karþýlýksýz aþk hali, lekesiz ýlýk süt misali, dermanýmdýr, ilacýmdýr göstermesin haþa acýsýný, yokluðunu eyyy yüce tanrým. der, der ki Anne "evlat acýsý mý acýlarýn en büyüðüdür ve tanrým dualarýmý kabul eyle.. ne dostuma ne de düþmanýma yaþatma bu acýyý
ölüm vakitsiz, ölüm sýrasýzdýr farzý misal kavuþursa evlat bir gün hakkýn huzuruna nefes almayý ihanet sayar Anne ömrüne ve þu da bir gerçek ki, Annelerin býraktýðý yerden sevemez hiç, hiç kimse Anne gibi
ne zor ikilemdir bu Tanrý olmak istemezdim
. . . //
ilhanaþýcýmayýsikibinyirmidört
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.