*
bir vedanýn alaca karanlýðý esmerletir saatleri
kaf daðýna sýðmaz ,sellerce sürüklenirim
sürgün þehrin bulvarlarýnda
ayrýlýk acýlarýnýn istilasýndayým
dalga dalga, akýn akýn…
bir cemre zamaný kýrýk kapýlardan sen sýzdýn odama
düþler ve düþüþler tuttu sokak baþlarýný
uykusuz gecelerin nakaratlarý aðýtlarla doldu
hasretin ecelsiz serüvenler yaþatýyor
paramparçayým…
kimliksiz karanlýklarýn bürüdü göklerimi
veda ettin, zihnimin derin vadilerinde ki umutlara
nice aylar, ne uzun yýllar geçti,
yokluðuna çarpýlar koydum
mil çekiyor gözlerime geceler
gözlerimden kan sýzýyor topraða
lodoslar aðlýyor sahillerimde,
baharlarýmdan sarý yapraklar dökülüyor artýk
yaþanmýþ olanlar bir güneþ tutulmasý
bir dakikasý bile her þeyi ýþýksýz kýlmaya yeter
oysa zifiri gecelerde zehirlenmiþtik
bana zindan. sana hayaldi kaybettiklerimiz
hep bir vuruþma, hep bir mücadele,
hep bir savaþtý yaþadýklarýmýz
alýp götürdün caddelerden ,devþirdiðim özlemleri
karanlýk gecelerde dizildi hüzün kervanlarý
yamaçlarýma parçalanmýþ yaðmurlar düþüyor
yeni milatlar baþlasýn artýk
üç sene evveldi diye baþlasýn öykülerimiz
her tekrarýnda yapalým kutlu yýl dönümleri
buzdan aynalarým acýmasýzca kýrýldý
sevgim vuruldu en ince yerinden
sükuta gömdüm hayallerimi
hatýralarýn kucaðýna sancýlar sýzdý
baharlarýn tutuþtuðu vakitte
þarkýlar hüzzam çalýyor þimdi
redfer