ÇOK YORULDUM ÇOK!…
Dosta varamadan geçti bir ömür
Günleri saymaktan çok yoruldum çok
Yüreðim görmedin olmuþ bir kömür
Vâveylâ duymaktan çok yoruldum çok
Aþka düþen gönül uslanmaz artýk
Örtüyü kaldýrsan her taraf yýrtýk
Þu gönül denilen sevdadan týrtýk
Aç iken doymaktan çok yoruldum çok
Bir sevda çölünde takýlýp kaldým
Gördüðüm rüyaya daldýkça daldým
Bir tutam aþk için çok kapý çaldým
Nefsime uymaktan çok yoruldum çok
Baðlanmak istedim að bulamadým
Gönle nakýþ için týð bulamadým
Ben dostun uðrunda yol olamadým
Harama kaymaktan çok yoruldum çok
Geliþin anlamýn bilemez oldum
Bir güzel uðruna sararýp soldum
Acun’um çaresiz ne menem kuldum
Sevdama kýymaktan çok yoruldum çok
Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ONBÝR MAYIS ÝKÝBÝNYÝRMÝDÖRT/ADANA
(Fotoðraf alýntýdýr)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin ACUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.