Bir heceyle nice, dize yazardým
Yetti artýk dedi kalem yazmýyor
Olmaz ise hatta tekrar dizerdim
Gönül gözü âmâ; sýrrý, sezmiyor
Yorgun sine kalem artýk yazmýyor
Gündüz dile, gece yana eþ oldu
Yarenliði gözden akan yaþ oldu
Yitti ümit visal, hepten düþ oldu
Gönül gözü âmâ; sýrrý, sezmiyor
Yorgun sine kalem artýk yazmýyor
Dertli gönül yaban, ilde çaðladý
Gündüz bulut oldu, gece aðladý
Bir de gerdi, kalp dilimi baðladý
Gönül gözü âmâ; sýrrý, sezmiyor
Yorgun sine kalem artýk yazmýyor
Gönül tellerinden, aldý sözümü
Baþka kimler döker tele özümü
O güldürdü asýk üzgün yüzümü
Gönül gözü âmâ; sýrrý sezmiyor
Yorgun sine kalem artýk yazmýyor
Bazen aldý beni; düne, götürdü
Bazen ordan uçtu, güne getirdi
Çok direndim lakin gücü bitirdi
Gönül gözü âmâ; sýrrý, sezmiyor
Yorgun sine kalem artýk yazmýyor
Hani? kelam diye özü hayladýk
Düþtü kelam dile, dibi boyladýk
Cemali der kalbi, hiçe payladýk
Gönül gözü âmâ; sýrrý, sezmiyor
Yorgun sine kalem artýk yazmýyor ..
H.C.ÖRS, (Cemali) Ankara - 05/2024 (A - 358)- 07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.