MÜSVEDDE GÖNLÜM

MÜSVEDDE GÖNLÜM
Karalýyorum müsvedde olmuþ gönlümü aþk kalemiyle
Silinmiþ yazýlarýn üstüne bir çizgi daha çekmek hevesiyle

Adýný yazýp sildikçe paragrafýn baþýna
Satýr satýr atlýyorum üzerinden çizgiler geçsin diye

Silgi olmuþ hislerim kalýn puntolarý kazýrken mazi satýrýnda
Yeni sayfalar açsýn umudunu taþýyor kalemim yazdýkça

Ýsimler silinmiþ hisler kazýnmýþ yýrtýlacak sanki kaðýt
Baktýkça sinemde yükseliyor kendiliðinden bir aðýt

Yorgun kalem, býkkýn zemin aþktan neden hep çekiyor
Küheylan olan nefsin terkisinden yavaþ yavaþ iniyor

Keþkeler savruluyor yazdýkça kalemin ucundan saða sola
Yorgun kalem neylesin oyuncak olmuþ densiz gönlün avucunda

Demlenmiþ çay dökülmüþ satýrlarýn üzerine bardaktan
Kahve kokusunda sinmiþ çýkmýyor karalanmýþ yapraktan

O mahrem koku kalmamýþ uçmuþ silindikçe sinesinden
Methiyeleri çürütmüþ reddiyeler çizildikçe elinden

Yazan kim?
Ya silen!

Çalan kanun hangi aþký terennüm eder böyle
Ýçli keman hangi hüznü haykýrýrsýn sen söyle

Aþka hançer sokan kalem hangi þairin elindeydi
Mecnun ile leyla kim bilir belki bir vesveseydi

Nedim nerden alýrdý mürekkebi nehirden mi acep
Yetmedi diyeceklerime ne zaman ne bir hokka mürekkep

Baharý müjdeleyen bir geliþi yansýtýyor sanki aynalar
Kalemin gölgesi belki sadece yazdýðý kadar.

Eyy adý defalarca hoyratça karalanmýþ sevgili
Adýný varlýðýný hasretini arzulamaktan baþka ne var eder beni…

Sosyal Medyada Paylaşın: