Umutlarýmý ömrümün en sakin anlarýnda sessizliðime gömülüp ankanýn kanat sesleri beklentilerimle hep diri tutmaya adadým
Dün vardý bugün de var yarýn belki
Yoluna yoldaþ gönüllerine hoþ olduðum can parçalarým halimi garipsemeye dursunlar acýlarýma yüz çevirenler yabancým deðillerdi olanlarýn beni anlamaz olmalarý benim kýyametimin kapýmý araladýðýnýn iþareti oldu
Þimdilerde nehirler daha bir sessiz dalgalar daha bir durgun pencereme konan kuþlarda heyecandan eser olmasa da tek tesellim bahçemin çiçeklerinin bahar aðýzlarýnda görmediðim nazlilýðýn en sevimli anlarýný yaþamakta olmalarý
Bugün benim doðum günüm
Dertliyim iþte halden hatýrdan hayattan yana dertliyim takýyormuyum derseniz, takmýyorum derdimi soranlardan ne þifa dilendim ne de merhamet yaþarken ölmelerime inat yok öyle teslim olmuþluðum Saçlarým taralý Ellerim kýnalý Ruhum hiç olmadýðý kadar fiyakalý Göklere açýlan kapýlarým dayalý Adým deli oldu olalý...
Sibel kýllýç Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.