Umutla Yüklenen Yollar

Daðlarýn eteklerinde, köylerin arasýnda,
Katýr sýrtýnda yol alan çerçiler vardý eskiden;
Güneþin ilk ýþýklarýyla dizilirlerdi yollara,
Gözlerinden bir sükunet inerdi aydýnlanan þafakla;

Toprak kokusuyla dolu yollarý yürürler,
Her adýmda bir öykü, bir dram gizlidir.
Eþya ve gýda dolu çuvallar sýrtlarýnda,
Köylere ulaþmak için yollarý aþarlar.

Çocuklar köy meydanýnda çerçiyi bekler,
Gözlerinde umut, yüreklerinde sevinç,
Belki yeni bir oyuncak, belki de kitap,
Çerçinin getireceði umudu bekler gözleri;

Güneþ daðlarýn ardýndan yavaþça süzülür,
Yorgun ve bitkin çerçiler yollara düþer.
Sýrtlarýnda aðýrlýk, yüreklerinde yorgunluk,
Yýlmadan sabýrla yollara koyulurlar;

Gecenin karanlýðýnda, yýldýzlar eþlik eder,
Yollar uzun, yorgunluk alýp baþýný gider
Ama çerçiler yine de devam eder,
Çünkü onlarýn umudu ve sabrý feveran eder;

Ve nihayet, köy meydanýna varýrlar,
Çocuklar sevinçle koþar, çerçiyi karþýlar,
Eþya ve gýdalar alýnýr, umutlar tazelenir,
Çerçinin tükenmeyen sabrý ve çocuklarýn sevinci birleþir,
Anýlarda kalan bu haller mýsralarla bütünleþerek akar;

Bahadýr Hataylý/08.05.2024/18.00/Namazgah/ÝST


Sosyal Medyada Paylaşın: