. . . . . bir gün geleceksin diye bekliyorum seni çok uzaklardan geleceksin hem de ansýzýn , bir bahar rüzgarý eser gibi ýþýl ýþýl gözlerinle aydýnlanacak dünyam geceyi bitirirken gün belkide bir sabah vakti
öylesine çok bekledim ki seni bir ömür gibi her þeyi tüketirken zaman bir sen vardýn hep bende bir de sensizliðim yine de hep seninleymiþim gibi
gel artýk sevgili hala bekliyorum seni kurumuþ bir çiçeðin, kýþ ayazlarýnda , bahara özlemleri gibi sensiz her þey de anlamsýz sanki , kýrýk dökük düþler gibi
neredesin bilmiyorum hiç görmedim ki seni yüreðinin sýcaklýðýyla ýsýnamadý hiç yüreðim ellerini hiç tutamadým bilmiyorum ellerinin sýcaklýðýný oysa ki, üþürken ellerim hep ellerini özlemiþti seninle çarpmadý hiç yüreðim belki hiç de göremeyeceðim tanýyamayacaðýz bile birbirimizi yalnýzca iki yabancý gibi
kimbilir belki de belki de bir þafak vakti topraðýn suya özlemi gibi yaþanmýþ her þey gibi bitecek bu özlem ve her þey gibi biz de yalan olacaðýz þu yalan dünyada yaþanamamýþ mutluluklar gibi hiç çekilmemiþ bir filmin boþ karelerinde Bir sen, bir de ben Yalnýzca iki hayal belki de Bir varmýþ , bir yokmuþ gibi
Mert YIGITCAN Maltepe / istanbul 25 / 02 / 2008 06:45 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.