GÜL YÜZLÜM
GÜL YÜZLÜM
seni özledim gül yüzlüm seni
aklýmda fikrimde hep sen
ðündüz gece hayalimde
hiç gitmiyorsun gözümün önünden
sabah senle uyanýyorum
güneþ senle doguyor güne
gözlerimi senle açýyorum
mutlulukla baþlýyor günüm
baþ ucumda resmin duruyor
kalem gibi kaþýn ay parçasý yüzün
o güzelim sýrma saçlarýna
bakýyorum durmadan gün boyu
yoruldum gül yüzlüm yoruldum
hasret özlemle geçen bu ömrümden
yokluguna yakýyorum türküleri
dinledigim her þarký seni söylüyor
bu gün günlerden pazar
her yeri temizledim
senle ektigimiz çiçekleri suladým
sen diye onlarla konuþtum
seni ne çok özledigimi anlattým
boyun büktü bütün güller
badem bu gün sesiz duruyor
senin sesini duymayýnca
hadi be gül yüzlü yarim
çýk gel artýk evim þenlensin
sensiz dogan güneþi istemiyorum
gel ki solan yüzüm canlansýn
buram buram kokan kokunu özledim
o güzel gülüþünü tatlý bakýþýný
caným deyip sarýlmaný özledim
gel artýk gönlümün sultaný gül yüzlüm gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.