USTANIN PENCERESİNDEN
Görmek olsa da göz ile gönül iþidir anlamak
Varlýk gönle deðmemiþse, adý olur eksik kalmak
Ve Veysel küçük yaþlarda yitirmiþse de gözünü
O`nda hep açýktý elbet, özden dedi her sözünü.
Elden býrakmadý asla, vefalý dostu sazýný
Ufak yaþlardan alýþtý, konuþturdu mýzrabýný
Hem çaldý hem de söyledi, izi aktý yüreklere
Yetiþtirdi onca nesil, pýnar gibi dolup taþtý.
Nimeti vereni sevdi, þükretmeyenleri yerdi
Önce vatan, millet dedi, sevdi topraðýný sevdi
Türlü bölge ve beldeden sevgi ile çiçek derdi.
Öfkeden, kinden kaçardý, dostluklara yol açardý
Belli ki içten yanardý, söze vurdu hislerini
Emekti O`nda en baþta, topraða aþýktý O sazla
Dirlik, birlik, kardeþliðe her fýrsatta vurgu yaptý.
Okul onda ilim demekti, ilim ise yükselmekti
Yurda hizmet etmek için irfanlý nesil gerekti.
Kýþlaya arzu duymuþtu, kader O`na gerdi bendi
Çaðladý çokça mekânda, milli duygular depreþti.
Ýnsan edeple güzeldi, sevmek O`nca bir hünerdi
Ter aksa çalýþmak güzel, yorulunsa katar deðer
Üreten ve gayret eden vatana kýymet verendi.
Büyüklük ne makamdaydý ne de izzet var görmede
Gönül gözü kapalýysa insan esirdir kendine
Emeksiz ise yemeler, gezmek, eðlenmek nahoþtur
Varlýðýn þuurunda isen seninki örnek kulluktur.
Doðdu Kýzýlýrmak gibi, çaðladý sazý, sözüyle
Gezdi kent, belde, köy, halka indi yüreðiyle
Dünyada ýþýðý sanattý, onunla büyük deðer kattý
Zara`dan ta ki Bafra`ya nefesi hep yankýlandý.
Doðruluk özüydü O`nun haz duymadý kibirden
Meyletmedi miskinliðe, öðreten derdi hep okul
Açtý tüm kapýlarýný, ilim deðerliydi her þeyden
Þükürlüydü Yaratan`a oldu ömrünce iyi kul.
Hatýrlar dostlar hep seni, iz býraktýn yüreklerde
Yaktýðýn meþâle sönmez hakikat vardý o özde
Aþýk olmak gerek dedin, hoþgörüyü rehber ettin
Eserlerin yankýlandý, deðerlere deðen sendin.
Güzellikti arayýþýn, tabiata çok aþýktýn
Buldun ilhamý sazýnda, kulaklarýn pasýn açtýn.
Sözlerin kýymet bilene, yol gösterdi dinleyene
Çokça seneler geçse de, yüreklerde sen hep varsýn.
Veysel`ce olsun bu kelam, dünya boþ hem de yalan
Ýster savur koca ömrü, harca hoyratça oyalan
Dilersen sevgiyle beze, deðmesin sana bir figân
Ölüm hakikat unutma, kaçamaz kimse ecelden
Bir hakikat varsa burada, o da terden ve emekten.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.