KALMADI

Kara bir gölgenin ardýna düþüp
Çýktýðým yollarda, izim kalmadý
Her adým baþýna, bir mezar eþip
Gömdüðüm adýnda, sýzým kalmadý

Hatýra yüküyle dönen baþýmda
Durup dinlenmeyen akan yaþým da
Zehir olmuþ yenmez kuru aþým da
Katýðýmda tadým, tuzum kalmadý

Yýkýlan enkazda sevgi yaþar mý?
Takatsiz yürekler engel aþar mý?
Kýrýk kalp tasý hiç, dolup taþar mý?
Dilde akan, tatlý sözüm kalmadý

Kibirle gururla yýkýldý tahtlar
Hýrs ile savruldu düþtü bedbahtlar
Karaya dönünce bembeyaz bahtlar
Baktýðým sayfada yazým kalmadý

Tükendi sözlerim bunca dil döküp
Aklým da baþým da bitmez dert çekip
Felekten her taþý yedikçe býkýp
Kimseye edecek nazým kalmadý

Kudret’im kalbime yolu baðladým
Çölde serap görüp boþa çaðladým
Sahte sevgileri artýk daðladým
Baksamda görecek gözüm kalmadý

02.05.2024
Kudret Merttürk

Sosyal Medyada Paylaşın: