BİR YOLCULUĞUN ÖYKÜSÜ

Allah razý olsun o tellahtan
Bir güzel yuðdu beni
Beyaz bir gömlek giydirdi sýrtýma
Ne düðmesi vardý ne de cebi
Dua etti Allaha benim adýma
Etrafýna toplamýþ da heyeti
Bir ara omuzlara alýndým
Yolculuðun en güzel tarafý da buymuþ
Sonradan anladým
Benim gibi binlerce insan
Öðrendim ki almýþlar derslerini
Arkamdan gelen kalabalýðýn
Duyuyordum ayak seslerini
Vardýk bir kuyunun baþýna
Eni alýp kuyuya koydular
Daha demin omuzlara alýrlarken beni
Ne bileyim þimdi ne oldular
Delimi bunlar aptal mý?
Galiba haklýlar
Allahýn bildiðini kullar saklar mý?
Birde topraðý hýzlý hýzlý atýyorlar ya
Deli oldum þart olsun
En son bir söz duydum kulaklarýmla
Ruhun þad olsun
Hiç beðenmedim yataðým yeri
Ne sola dönebildim nede saða
Sonra nerden geliyorsun dedi
Sarý çizmeli Mehmet aða
Etrafýn kapalý karakol
Sonun belli
Param yok belki ama
Topraðým bol
Bu imiþ ölümün bedeli
Ey Havva kýzý Adem oðlu
Oradan yürüyüp gitmek var
Bir çiçeðin bedenine doðru

Sosyal Medyada Paylaşın: