Kübra
Bu aþkýn kýyýsý köþesi derin
Bu yürek aþkýný sýzdýrmaz Kübra
Yaðmurum sert yaðar rüzgarým serin
Seni daðlarýnda gezdirmez Kübra
Senin eþin çiçeklerle söyleþir
Koyun sever yaylalarda eðleþir
Ekmeðini garibanla bölüþür
Muhannete seni ezdirmez Kübra
Bu ne asabiyet bu nasýl sinir
Yýl geçer ömürden bir gün kocanýr
Belki bu hilkime anam gücenir
Bu kalp sevdiðini sezdirmez Kübra
Gene vuslat mý ? var hicran gene mi ?
Kurban ettim sana bunca senemi
Aþk-ý muhabbetin tutar çenemi
Dilimin baðýný çözdürmez Kübra
Güneþin son demi kararýncadýr
Aðacýn yapraðý sararýncadýr
Bu aþkýn hamuru kararýncadýr
Çok fazla sevip te bezdirmez Kübra
Gönül ;muhabbetle doldur içini
Beraber yürüttük biz bu geçimi
Kýymetinden eksik bir tel saçýný
Aþkýn sarrafýnda bozdurmaz Kübra
Kahýroðlan sende aklý gýt deme
Bir kulak ver benim gönül ezgime
Gönül alnýmdaki kader çizgime
Senden baþkasýný yazdýrmaz Kübra
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.