VE SON BİR SÖZÜM VAR BENİM

VE SON BÝR SÖZÜM VAR BENÝM

Vedasýz gidenlerin arkasýndan
Hep bakýp durdum yýllarca
Yetmedi gücüm fersiz
Tutmak için açtýðým kollarda.

Apansýzlarým var benim
Yola bakan gözlerimde
Ayaklarým hazýr vaziyette
Bir kalk gel demeyi bekleyen.

Umutlarým var benim armadaðýn
Alabara olmuþ
gemiler gibi
Ha battý ha batacak þimdi
Köhne bir koyda kurtulmayý bekleyen.

Þiddetli yaðmurlarým var benim
Aksa sel götürecek benliðimi
Nerede ne zaman duracaðýný bilmeyen.

Mesela arayýþlarým var benim
Sevecek bir yürek tutacak bir el
Karanlýk bir köþeye sýðýnmýþlýðým.

Korkularým var benim
Huzurumu Kabuslara çeviren
Titreyen yürðimde imdatlarým
Anýlarým var yazýlý
Bazen aklýma gelen
Bir çok þey silinmiþ
Puslu cama yazýlmýþ gibi
Buðulu bakýþlarýmda.

Haykýrýþlarým var benim
Kulaklarýmý týrmalayan
Hiç kimsenin duymadýðý
Ýçimde ki feryatlar.

Hasretlerim var benim
Giden sevdalara
Kafdaðýnýn arkasýna saklanmýþ aþklara
Unutanlara unutulanlar
Elvadalarým.

Eyvahlarým var benim
Yaptýðým hesapsýzca hatalara
Ama en çok da keþkelere
Bana bu kadar acý yaþatanlara
Vefasýzlara vicdansýzlara
Çiðeri beþ para etmez dostlar
Bu kadar deðer niye verdim diye.

Ve son bir sözüm var benim
Dünyayý baðýþlasalar bana
Dönüp bakmam asla bir daha arkama
Þimdi yürüyorum
Sessiz ve hür umut yolunda.

NURAY ÖZTÜRK KAYA HÜZÜN ÇÝÇEÐÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: