Gittiðinde buralardan ben zaten gitmiþtim. Karardý gözlerim sessizleþti yüreðim aynaya baktýðým yüz sanki ben deðilim öyle yorgun öyle bitkinim ki nereye adým atsam çukura saplanýyor bedenim...
Gittiðinde geride kalaný düþünme geri gelmek istediðinde belki hiç bir þey eskisi gibi olmayacak. Kaybolacaksýn dolaþtýðýn caddelerde piþman olacaksýn ama iþ iþten geçecek. Çünkü; ne ben, ben olacaðým nede sen, sen olacaksýn gittiðin dünyanda...
Seni düþündüðümde ne yaptým diyorum kendime ya ben boþvermeliyim ya da sen gerçekten GÝTMELÝSÝN düþlerimden duygularýmdan benden ve yarým kalmýþ günlerimden...
Seni hissettiðimde çýk git uykularýmdan ya ben unutmalýyým ya da sen gecelerde kaybolmalýsýn yanan ýþýðýn ýþýltýsýnda. Parlayan o eþsiz yýldýzlarda benden vee yok olmuþ aþklardan GÝTMELÝSÝN GÝTMELÝ...
HOÞÇA KAL.....
06/07/2011 22:45/çarþamba yazan: þair þebnem örs
Sosyal Medyada Paylaşın:
şaire şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.