BU BİR ŞİİR DEĞİL
Biliyor musun?
Bu bir þiir deðil aslýnda
Kendi kendime konuþuyorum
Caným sýkýldý öylece
Keyfimle dertleþiyorum
Delirdim mi diye düþünüyorum
Yoksa!
Düþüncelerim delirdi de
Benim mi haberim yok...
Aceba yangýn söndürücüsü mü bulamadýlar ?
Ne bileyim...
Belki de tarihi geçmiþtir
Belki de...Sen varsýn diye güvenmiþlerdir
Güvenmek dedim de,
Neydi o ?
Ben o þeyi kaybettim
Sende kaldýysa biraz verir misin ?
En azýndan ucundan koparýr verirsin,
Diye ümitlenirdim ama...
Sana aðlamalarým da kesildi
Faturasýný ödeyemediðim göz yaþlarým
Akýl belediyesi tarafýndan mühürlendi
Kalbim her ne kadar vekillik yapsa da
Yeminini bozduðu için baðlandý kýrkaltýya
Anlayamamýþsýndýr sen þimdi
Bu bir þiir deðil aslýnda
Caným sýkýldý biraz
Hani böyle vidayý sýkarsýn ya
En sonunda yalama olurya
Boþa döner durur ama
Bir faydasý olmaz
Ne sýkana ne de sýkýlana
Sinirlerin bozulur hatta...
Bozulur dedim de
Bozuldum külüstür araba gibi
Tamir de edilmem, edilemem
Benden geriye parçam da kadmadý
Aslýnda;
Hep o ben ustayým bilirim diyenler kandýrdý
Bana býrak ben hallederim diyenler
Hani halledeceklerdi...
Bize hep çýraklar denk geldi
Hallettiler.. hallettiler...
Bir ben vardý benden ziyade
Onun da içine ettiler..
Ne yapayým ya
Ben böyleyim iþte
Sen de öylesin, o böyle
Düz konuþunca anlamýyorum kendimi
Bu da bir þiir deðil aslýnda
Gözümü kapatýnca gördüklerimi yazýyorum
Hece hece...
Hepsini deðil ama
Tutuþan ellerimizin final sahnesini sadece
Kim bilir, o günler...
Birdaha ya gelir ya gelmez
Eski ben olurmuyum kimse de bilmez
Yok, yok üzülmüyorum
Aklýmý yitirmiyorum
Gözlerim deðil nemli
Dizlerime bile derman geldi
Miðdemdeki kelebekler çoktan gitti
Ciðerim de solmadý
Ellerim de kurumadý
Kahvenin de kalmadý hatýrý
Kalmak dedim de...
Bir sen kaldýn durakta
Bir de, bir fýrt çekip yere attýðým
Yarým kalmýþ sensizlikler.
Dur üstüne basayým sönsün iyice.
Neydi o söz, sen de bilirsin.
Giden gitmiþtir
Gittiðin gün bitmiþtir...
Gittiðin....Gittiðin....
Bitti mi sahi ? Bitti mi sahi ?
Yemin et ! Ciddi misin?
Pek inanasým yok vallahi..
Sana deðil, kendime
Bence haline þükret
Ben pek hal’siz kaldým
Ben de pek hal kalmadý malesef
Hal pazarýnda hal satýlsa
Alýrdým vallahi..esef esef
Neyse konuyu çok uzattým kusura bakma
Dokuz kusurlu hareketten dokuzunu da yaptým
E sen de bi kýrmýzý kart verirsin umarým
Ne de olsa bu bir þiir deðildi !
Her þeyi geçtimde caným kendim
Giden gitti ya arkasýna bakmadan
Belki dört saatti belki de dört aydý
Gerçi ne farkeder ki, gitmiþti çoktan
Onun güneþ gördüðü aslýnda dolunaydý
Olsun be, varsýn onun yokluðu olsun
Bu yarým sevdanýn adýda böyle konulsun
Zaten, bu da bir þiir deðildi !
Hepsi o,
Hepsi, "O" ...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.