Seven Sezecek
Çocuktum ufacýktým,
Top oynadým acýktým.
Dedem rahmetli
Pek severdi beni
Bir gün sordum dedem Mýsýllýlarýn Irza’ya...
"Neden hiç çiçek almýyorsun abama."
Diravun* gibi dik duran, nasýrlý avuçlarýndan kelebekler uçuran, insan gibi insan olan
dedem dediki, bana:
"Hiç baktýn mý, koparýlan dala...
Bilir misin nasýl acýr çiçeklerdeki yara,
ben çiçek almýyorum amma; çiçekli yazmalar,
çiçekli fistanlar alýyorum Nevriye abana.
Aban zaten çiçek bahçesi bana,
çiçeklerin gözyaþýný katamam sevdama..."
Verene köy okulu gibiydi dedem,
biraz Nevþehir taþý gibi sustuktan sonra, memleketimin hüzünlü þafaklarý gibi bakýp ve gözlerinin içinde newroz ateþi yakýp,
uçan kuþlarýn kanadýna þiir takýp,
Hitlervari býyýðýnýn altýndan
dedi ki bana;
"Anlamý büyük,
Ulu dost VEDAT oðlumdan olma ilk torunum Ýzzet ; sakýn unutma!
Sevmesini bilirsen, kadýn aradýðýn her çiçeði bulacaðýn bahar bahçesidir sevdiði adama.
Sen sevginin gözyaþlarýný sil,
Sanki yalan makinesi olmuþ dil,
Þimdiki nesil ne çiçekleri sevmeyi biliyor,
ne de kadýnlarý...
Seven, sevdiðinin nasýl olduðunu bakýþlarýndan sezecek.
Ýnsan sevgiyle gezecek...
Ne çiçekleri , ne de kadýnlarý ezecek,
erkeðin adýmlarý..." Ýzzet
*Niðde’ye 15-20 km. uzaklýkta bulunan, önceleri Diravun, Kergah ve
Kisasar denilen beldelere, 1935’te kent meclisinde alýnan bir kararla
Diravun’la Kergah’a Baðçalý sonra Bahçeli; Kilisehisar’a, Kisasar’a da
Kemerhisar denmiþtir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.