Hep bekledim bir gün gelirsin diye
Her sabah durakta, saatlerce beklerdim senin geliþini,
Önümden bir eda ile geçip ise gidiþini.
Uzaklardan hissederdim rüzgarýnýnýn esiþini...
Hüzünle gözlerle bakardým arkandan salýna salýna gidiþini.
Yýllarca hiç býkmadan usanmadan, seni hâlâ ayný yerde bekliyorum.
Burada hiç kýpýrdamadan duran artýk heykellere benziyorum.
Senin yokluðunda kendime kahrediyorum?
Hep özlemle duraktan geçiþini umuyorum.
Biliyorum artýk yoksun!
Biliyorum gelemezsin tekrar uzaklardan sevdiðim?
Sen yokken ben, o, eski ben deðilim.
Yok oldu o eski umudum!
Kalmadý dizlerimde o eski dermaným!
Her þeyden bezgin derbeder bir haldeyim.
Gelir misin artýk söyle sevdigim?
Yükselir özlemin uzaklardan kalbime...
Geceleri yükselir özlemin uzaklardan...
Yankýlanýr sesin soðuk duvarlardan
Hiçbir engel yok önümde bilerek duranlardan...
Sadece sen varsýn, uzaktaki burnumdaki özlemlerde...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.