Gönül ister ki
Kýrk yaramý tuzlayan elden gideyim
Tomurcuklanmýs meyve tek kula yasak
Kenan diyarýnda bir garip tutsak
Býrakýn karýncayý dava edeyim...
Bir nahoþ zindandýr ruhum sersefil oyalanýr
Batmýs balçýk çamura debelenir,hýrpalanýr
Çiçeðine dolu vurmuþ topragý çorak
Sanki kýrk yerimden vurmuþ yetmemiþ
Birde sýrtýmdan vuracak..
Nedir bu karmaþa diye uzaklarda bir garip aglar
Ellerini üç küçük bir olup, kocaman iple baðlar
Nedamet getiren yok kanýndaki baðdan
Hiç haberi yok yaþar öylece
Umarsýz yemiþ bekler yaktýðý baðdan.
Beni anlamak benden öte yanmak iktiza eder
Beni anlamak maksadý istersen eðer
Kaderin keder ipine sýmsýký sarýlmýþým
Gönlümdeki hicraným keser damarlarýmý
Kýrk yaranýn eþiðinde kýrk yere daðýlmýþým
En büyüðü Ýbrahim diyarýdýr
En küçüðü çocuklugum
En güzeli göz yaþýmdýr en acýsý mutluluðum.
Boðar beni aþkýmýn elleri
Ne zaman ki habersiz gülsem
Keþke mutlu olmak için
Ýbrahimin yurdunda ölsem...
Bir mezarým var benim,ismim yazmaz taþýnda
Ölene kadar beklerim mezarýmýn baþýnda
Þeytan taþlanýr, duvara aðlanýr, denize bakýlýr elbet
Ýnanýrsýn el açarsýn istersin medet
Sabret...
Bir gün çiçekler açar bakmaya doyamazsýn.
Neden gitmiyorsun deme.
Kaybedersin birgün, mezarlýgý yol beller.
Gitmelerle yorulmazsýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.