MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kirli ruhlar
Ahmylrm

Kirli ruhlar


insan her daim arayýþ içindedir

çocukken sevilip sevilmediðim
oyun arkadaþlarýmýn beni aralarýna alýp almayacaklarýný
merak ederdim
annemi düþünürdüm
neler onu bugünkü o yaptý
bana yansýmalarý nedir diye
ya da babam gerçekten güçlü mü diye
davranýþlarým olumlu mu olumsuz mu
merak ederdim

ergenlik dönemlerimde
ben kimim diye sormaya baþladým
kimlik ve benlik nedir
ben neresinde duruyorum sordum
gelecekte kendimi gerçekleþtireceðim mesleði
düþündüm
en çok ergenken düþündüm
merkezde ben vardým

þimdi 40 yaþýndayým
aþký düþünüyorum bazen
huzuru
güçlü olmayý
anlam arýyorum
biraz deliyim diyorum
ama bunun insanlarýn algýladýklarý gibi bir þey olmadýðýna isyan ediyorum
zekiler delidir biraz biliyorum
daha farkýndayým
geldiðim noktaya bakýyorum
kitaplarý daha derin inceliyorum
her iþte bir hayýr
her insanda bir kadir var biliyorum

hümanizm duygularým ergenlikte baþladý
liseden mezun olurken son düþündüðüm þey "insan" kavramýydý
insan deðerliydi
þimdi birbirimizi nasýl da kýrýyoruz görüyorum
boðazýma bir yumru duruyor

þimdi þu anki psikolojimle biraz düþünerek yazmak istiyorum

ben ev idaresi okudum
ana konusu aileydi
bir dersimiz toplumsal yaþamda aile, bir diðeri aile saðlýðý, öteki aile yapýsý ve iliþkileri, ve aile ekonomosiydi.
bulunduðumuz dünya bir hiyerarþi dünyasý
bundan þikayetçi deðilim ama bazen ah ediyorum
annelerin yetiþtirdiði evlatlarý görünce mesela
toplum ailelerin birleþimi deðil midir
iþte biz aile fertleri olarak o toplumu çok güçlü dengelerle þekiĺlendirip oluþturmuþuz
Türkiye açýsýndan bakarsak olumlu yönler olmakla birlikte
bence birbirimizi sevmeyi birbirimize çok görüyoruz
öyle saklýyoruz ki duygularýmýzý
adeta yasaklý
biz yasakladýkça onlar savaþ açýyor
büyüyor büyüyor ve yanardað olup patlýyor
lavlarýn arasýnda yanýyoruz cayýr cayýr

niye yanýyoruz niye
gereði ne
gerçekten kader mi diye soruyorum bazen
belki de öyle
suçumuz ne merak ediyorum
bir insan bir insaný nasýl sevemez anlayamýyorum
YALAN!
ne yazýk ki kendimize bile yalan söyler hale geliyoruz
kendimize yabancýlaþtýkça baþkalarýný eleþtiriyoruz ve suçluyoruz
biliyoruz onlar da günahkar
kimse kardeþçe yaþamanýn mümkün olduðuna kanaat getiremiyor
çünkü düþünmek zayýflýk emaresi
zayýf görülüp dýþlanmayalým diye yapýyoruz
yani biz gerçekleri bildiðimiz halde gerçekleri manipüle ediyoruz
suistimal ediyoruz
dýþarýya farklý yansýtýyoruz
ve bu danýþýklý bir oyun
herkes biliyor zayýf anlarýmýzýn olduðunu
konuþmuyor paylaþmýyor
gizliyor
bu da birikip birikip bir iffetsizlik yanardaðý olarak elbette yine patlýyor

biz kirli ruhlarýn içinde ömrümüzü çürütüyoruz..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.