Ýlkbahar þirin yüzünü gösterdi iþte alabildiðine yeþil aðaçlar gelinlikler içinde gökyüzü maviye kadar sonsuz topraðýn koynunda bin bir kýr çiçeði yetiþir kýrda bayýrda susuz çoðu insan gelip geçer yanlarýndan bakýp görmeyenler þanssýz...
Ýlkbahar en sevdiðim aþýk olduðum mevsim yeniden doðmak gibidir çünkü üfler Yaradan kuru dala hayat nefesi umutlarýn tamamen tükendiði bittiði yerden yeni baþtan köklenip filizlenmesi gözlerden süzülen damlalarýn gökyüzünden tek tek inen berekete dönüþmesi...
Ýlkbahar mevsimlerin en güzelisin diðerleri seni kýskanmasýnlar sonbahar gönül koymasýn sakýn yaz ve kýþ darýlmasýnlar fakat gül açýlýr bahar aylarýnda tabiat uykusundan gerinerek uyanýr þiir yazasýn gelir gönüllerden dökülen dizelerin her biri bir gül yapraðýdýr...
Ýlkbahar içi içine sýðmaz börtü böceðin yuvadaki kuþun inindeki tilkinin bitiþidir býktýran usandýran savaþlarýn kötülüðün haksýzlýðýn zorbalýðýn ve kinin sevgiler hakiki insanlar en tabiidir, bulutlar yapraklar çiçekler kelebekler envaidir yüreklerde þakýyan kuþ cývýltýlarýdýr damarlarda ýlýk ýlýk gezinen yaþama sevincidir...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.