AŞk-ı cağrı

[ kalin

bir veda hikayesi yazdýðým
bu sabah
sen halen kendi telaþýna saatini kurmamýþ
ve derin bir uykudasýn

saklasýn kalmamýþ gözlerinin
pencere aralýðýnda
sadece ýlýk esen bir rüzgar soluðunu pay etme peþinde

yokluðun kendi yaðý da kavrulmuþ her seven gibi
dünyanýn bir ucu sen;bir ucu ben


bu sabah da
yakýným kurduðum her hayale
abla kardeþ kahvaltý, masasý kurulmusþ yan dairede
sesler yýrtýk bir çul gibi serilmiþ koca þehrin üstüne

denizin dalgalarý gibi
inandýn kendi çýrpýnýþlarýna karþý durmuþ
sesinin bir önemi yokmuþ gibi çýðlýklarý alýp alýp yere atar martý sesleriyle

sýska bir rüzgar esse de etrafýnda
gökyüzü duvaðýný örtmüþ bir gelin sevincinde
aþký kendi penceren de bekleme vakti geldi de geçiyor
uyan artik
aç yeþil gözlerini
demek isterdim..

unutun mu ?ayaklarý çýplak bir güneþin geliþini
insan sevince her düþü tamama ersin ister
kötürüm renklerden uzak bir bahar nefes tutturur ciðere ve
oðul versin ruhundaki sevinçler

aklým þair namelerini aðýrladýðý saatleri
kalkýk burunlu yýldýzlar; keyifsiz ýþýklý sokak lambalarý da getirmeden
iþte öptüm yeþil gözlerinde
hürmet ile
uyan....

26-04-2024
ist
Sosyal Medyada Paylaşın: