GÜL GİBİSİN
Ateþ bedeni yakar, acýyla piþer beden,
Cehennem ateþinden sonraki kül gibisin.
Nemrut’tan beter olsun mazluma zulüm eden,
Ýbrahim ateþinin açtýðý gül gibisin.
Can çýksa iyilerde, dilden kötü söz çýkmaz,
Yaþamak tatlýdýr dost insan canýndan býkmaz,
Ýnsanlýðýn yaþarsa, kalpte kötülük artmaz,
Gözyaþýmla birikmiþ damladan göl gibisin.
Kýrýlgan olmuþ insan, kim kimin nazýn çeker?
Müþkülatýn var ise doðrul Allah’a yakar,
Unutma el yýkarsan, el döner yüzü yýkar,
Daðlarý aþýp geçen patika yol gibisin.
Sebepsiz yere nadan, kalp kýrar, gönül yýkar,
Suyu tuza yatýrsan zamanla yine kokar,
Akreple dost olunsa, huyu deðiþmez, sokar,
Akreplerin sardýðý topraklý çöl gibisin.
Fani dünya kimseye baki deðilmiþ baki,
Dört elle sarýlýrsýn amma senin deðilki,
Emircan, Eyüp çekmiþ, sendeki dertler neki!
Yusuf’un imtihaný Mýsýr’da el gibisin.
22.04.2024 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.